· 

Terugblik over het afgelopen jaar. 2020

Luisterend naar de top 2000  (hoe toepasselijk "who wants to live forever") sluit ik dit chaotische jaar 2020 af met een blogje.

2020 - een vreemd jaar. Het begon een beetje paniekerig, chaotisch vol regeltjes die we opgelegd kregen. Thuiswerken, anderhalve meter afstand nemen, geen handen geven en niet meer knuffelen. Handen wassen of desinfecteren totdat je een ons weegt, mondkapjes....Ons wereldje werd ineens een stuk kleiner. Alles werd beperkter.

 

Bij mij begon het met een lopende expositie in het Achterhuis in Roermond die halverwege afgeblazen werd. (De exposities die verder nog gepland stonden voor 2020 zijn naderhand allemaal afgeblazen).

Daarna kwam manlief thuis werken. Dat was even wennen, vooral toen een paar dagen daarna ook de jongens niet meer naar school mochten. Het was een chaos hier in huis en dan wonen wij nog best ruim. Vaak heb ik me afgevraagd hoe jonge gezinnen in een kleine woning dit aan hebben gekund. 

 

Het plan om op zoek te gaan naar een eigen atelier/werkruimte was iets wat al heel vaak ter sprake was gekomen, maar wat ik steeds weer had afgewimpeld. Nu was er echter een situatie

dat me de moed gaf om er toch voor te gaan. De chaos en onrust in huis zorgde er namelijk voor dat mijn creativiteit blokkeerde. De zin om met klei te werken was verdwenen. Ik maakte me zorgen om mijn familie en kon maar moeilijk afschakelen. Dit moest gewoon anders. Hier werd niemand vrolijk van. 

Mijn zoektocht heb ik inmiddels in de andere blog-verhalen beschreven. Het was een waar avontuur.

 

Vervolgens was er nog een schrijfvakantie die uitgesteld werd vanwege corona. De vervolgdata kon ik niet dus ik besloot om het dit jaar dan toch eens over een hele andere boeg te gooien en ging in plaats van schrijven, de eerste week van september in Waspik portret-boetseren. Achteraf een voor mij perfecte keuze.

Ik kon na de die leerzame, gezellige week ,namelijk niet meer wachten om weer met mijn klei aan de slag te gaan.Mijn hoofd borrelde over van de inspiratie en mijn handen wilden creëren. De creatieve blokkade was opgelost.  

 

Inmiddels heb ik vanaf  1 november 2020 dus een eigen atelier/werkplek, niet ver van huis en creëerde ik al diverse koppen van klei. Ik heb nu echt het gevoel dat ik mijn creatieve weg gevonden heb. 

 

Het thuisfront vindt het ook prima zo. Math werkt nog steeds thuis en heeft hier in huis zijn weg gevonden. Onze hond Saartje fanatiek door hem uitgelaten en op dit moment zijn we beneden van mijn oude kleikamertje een sportkamertje in aan het richten waar iedereen stoom kan afblazen. Heerlijk toch?

 

Bij de jongens wisselt het af. Soms school. soms thuis. Het is ook voor hun niet makkelijk. Max van bijna 20 wil graag met z'n vrienden er op uit, en dat is best moeilijk. Maar met een klein groepje vrienden vermaakt hij zich de laatste tijd best goed. Ook hierin lijken ze - binnen hun eigen bubbel - een weg te vinden. Joris van 19 heeft een vriendin, dus die hangen hier of bij haar thuis en kijken filmpjes op Netflix, koken af en toe en de rest wil ik niet weten hahaha.

De andere kids en onze kleinkinderen zien we gelukkig ook regelmatig.

 

Aan de andere kant heeft corona me het bezoek van mijn zoon Marc ontnomen die deze zomer met zijn vriendin Amber naar Nederland zou komen voor een paar maanden. Hij werkt en leeft op dit moment in Vietnam. Ruim een jaar je zoon niet zien (en dat wordt vast nog veel langer) is vreselijk. Maar hij heeft het naar zijn zin in Vietnam. Corona is daar onder controle. Dus hij zit daar goed. laten we hopen dat ik hem komend jaar weer in mijn armen kan sluiten.

 

De angst dat corona in ons gezin, onze familie, bij vrienden en/of een bekende toeslaat laat me niet los. Net zoals dat wellicht ook bij jullie het geval is.

 

Maar eerlijk is eerlijk - corona heeft me ook positieve dingen gebracht. Het heeft me laten nadenken, laten voelen, laten inzien en laten beseffen. Ondanks alle vervelende perikelen. Ik besef nu vooral dat niets zo vanzelfsprekend is als het vaak lijkt, dat een goede gezondheid van je naasten het waardevolste goed ter wereld is en een knuffel of omarming het waardevolste geschenk dat iemand je kan geven.

 

           Ik wens jullie allemaal een gezellig .liefdevol en vooral gezond 2021

          

                    Fijne jaarwisseling!

                        liefs van mij ...en hopelijk tot ziens in 2021